کاهش کمک‌ها زنگ خطر جدی --- کنگره ایالات متحده امریکا کمک‌های غیرنظامی این کشور را به افغانستان به نصف کاهش داده است. اداره توسعه‌ای ایالات متحده در سال جاری میلادی، با پنجاه درصد کسری بودجه برای افغانستان روبه‌رو است. گفته می‌شود که کاهش این کمک‌ها انگیزه سیاسی دارد، دوام جنجال میان ارگ و کاخ سفید در پیوند به امضای سند همکاری‌های امنیتی و دفاعی، سبب شده است که کنگره امریکا به اختصاص پول بیشتر به افغانستان، علاقه‌مند نباشد. اداره توسعه‌ای ایالات متحده امریکا، بسیاری از پروژه‌های عمرانی کشور را تمویل می‌کند. -- کاهش بودجه این اداره به‌معنای تعطیل شدن برخی از پروژه‌های عمرانی، افزایش بی‌کاری، کم‌رونق شدن اقتصاد و گسترش فقر است. در وضعیتی اقتصادی که ما قرار داریم، کاهش یک درصد کمک فاجعه است، چه رسد به پنجاه درصد آن. متاسفانه وضعیت به سمتی روان است که ما از حمایت امریکا و متحدان آن، در شرایطی که به آن سخت نیاز داریم، محروم می‌شویم. این هشداری است که هر روز برای ارگ داده می‌شود، اما به‌نظر می‌رسد که رییس‌جمهور کرزی، به این هشدارها چندان وقعی نمی‌نهد. ما یک اقتصاد مصرفی وابسته استیم. با تاسف که در ده‌سال گذشته هیچ نوع اندیشه و فکری برای توسعه‌ی اقتصادی کشور و ایجاد یک اقتصاد پویا و تولیدی، مطرح نشد. -- حکومت آقای کرزی فاقد اندیشه و فکر برای توسعه اقتصادی بود. اسنادی مثل استراتژی توسعه ملی افغانستان هم موارد بسیار کلی را در بر دارد و بیشتر توسط متخصصان خارجی، ترتیب شده است. این وضعیت سبب شد که در این دوازده سال، به کمک‌های خارجی بیشتر متکی شویم. در چنین وضعیتی کاهش کمک‌های خارجی، معنای دیگر غیر از تعطیلی پروژه‌ها، تنقیص تشکیلات شرکت‌ها، بی‌کاری و آسیب دیدن اقتصاد خانواده‌ها ندارد. ارگ باید در محاسبه‌هایی که کرده است، کاهش کمک‌های خارجی را به هم مورد نظر قرار دهد. این درست است که از دوستان بین‌المللی خود ثبات بخواهیم، اما باید متوجه این نکته هم باشیم که وضعیت به سمتی نرود که از حمایت‌های مالی و امنیتی بین‌المللی محروم شویم. وقتی امریکایی‌ها هشدار می‌دهند که کمک‌های‌شان را قطع می‌کنند، باید هشدارشان را جدی بگیریم. -- با دوام تنش روی امضای سند همکاری‌های امنیتی و دفاعی، مراجع کمک‌دهنده بین‌المللی دیگر علاقه‌ای به دوام کمک‌های‌شان نشان نمی‌دهند، آن‌هم در شرایطی که پشتیبانی از افغانستان، حامیان زیادی در غرب ندارد. دوام شورش طالبان و الگوی نامطلوبی که آقای کرزی از حکومت‌داری به نمایش گذاشت، از عوامل اصلی کاهش توجه جامعه جهانی به افغانستان است. حالا دوام تنش روی امضای سند همکاری‌های امنیتی و دفاعی نیز مزید بر علت شده است. شاید ارگ‌نشینان زیاد از کاهش کمک‌ها ضرر نکنند. آنان بسته‌های پول را از مراجع گوناگون دریافت می‌کنند، اما روند جاری سیاسی در کشور و مردم افغانستان، بهای کاهش این کمک‌ها را می‌پردازند. --- از سوی دیگر کشورهای حامی افغانستان از جمله ایالات متحده امریکا هم نباید از کاهش کمک‌ها به‌عنوان وسیله فشار استفاده کنند. این وضعیت کل روند جاری را آسیب می‌زند. یکی از اشتباه‌های جامعه جهانی از آغاز این بود که روی زیربناسازی در افغانستان سرمایه‌گذاری نکرد. از همان آغاز، اقتصادی در افغانستان شکل گرفت که مبنای آن خدمات‌رسانی به نیروهای بین‌المللی، قراردادی‌ها و کار در پایگاه‌های نظامی بین‌المللی بود. هیچ نوع تلاشی برای شکل‌دهی یک اقتصاد تولیدی پویا صورت نگرفت. نباید با کاهش کمک‌ها، اقتصاد کم‌رونق افغانستان را بیشتر از این آسیب‌پذیر ساخت. - هشت صبح