دموکراسی و حاکمیت ملی

حاکمیت ملی، اصل پذیرفته شده در روابط بین المللی است که الزاما باید محترم شمرده شود. یکی از محوری ترین اصولی که از کنفرانس باندونگ به بعد مورد قبول کشورهای غیرمنسلک قرار گرفت و برای کشورهای ضعیفی که در وسط دو قطب ابرقدرت زمان یعنی شوروی و امریکا می خواستند بدون وابستگی به این یا آن، حق انتخاب شان را در گزینش نظم و نظام سیاسی حفظ نمایند و اراده شان را در تحقق اهداف و مقاصدشان اعمال نمایند، فرصت می داد تا با کشورهای گوناگون بر اساس اصل همزیستی مسالمت آمیز، در کنار هم حضور داشته و روابط متقابل داشته باشند

ولی آنچه در این رابطه باید مورد توجه قرار گیرد این است که مفهوم حاکمیت ملی، هم پای با تحولات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و غیره، پویایی خاص خودش را دارد و تحول می پذیرد و باید با در نظر داشت همین خصوصیت به فهم و درک و تفسیر آن بپردازیم. گسترش خواسته یا ناخواسته روابط متقابل اقتصادی، سیاسی و بالطبع فرهنگی و... میان کشورها و ملت ها و درهم تنیدن نیازها و ضرورت های مشترک، الزاما روش ها و شیوه های مشترکی را پیش روی همه قرار می دهد که تخطی و فرار از آن ناممکن است و هر نوع لجاجت و تعصب، جز اثرپذیری و انفعال و یا تجرید نتیجه ای در بر نخواهد داشت

برای ایجاد یک رابطه متوازن و متعادل قبل از همه لازم است منافع مشترک و اهداف مشترک هر دو طرف روشن گردد و به آن بها داده شود. حاکمیت ملی در عصر و زمان ما که عصر جهانی شدن هست، از طریق دیوار کشیدن و سیم خاردار و موانع دیگر تحقق پذیر نیست - دموکراسی و حاکمیت ملی

جلسات مشورتی و ترکیب سوال برانگیز آن!
توافق ناتو در مورد انتقال مسوولیت ها به نیروهای افغان

Bandung Conference — (meeting of representatives of 29 African and Asian nations, held at Bandung, Indonesia, in 1955.)