نا قضین حقوق بشر چهاردهه اخیر باید محاکمه شوند -- رادیو آزادی

گذشت نزدیک به چهل سال از هفت ثور1357 و بیش از بیست سال از هشت ثور 1371 هنوز هم نتوانسته است بر زخم های قربانیان این دو روز تاریخی در افغانستان مرهم بگذارد. گفته می شود که در حدود چهل سال گذشته، افغانستان گرفتار بحران هاى مختلف شده و همواره با مشکلات روبرو بوده و بیشتر اوقات شاهد جنگ و ناآرامى بوده است. اما آیا تا کنون یکی از عاملین نقض حقوق بشر چهاردهه اخیر در افغانستان به محاکمه کشانیده شده است؟

ادعا می شود که افراد متهم در این ارتباط در حال حاضر در پُست های بلند حکومتی ایفای وظیفه میکنند. تا کنون برای رضایت خاطر قربانیان جنایات ضد بشری در افغانستان چه اقدامی صورت گرفته است؟ گروه هماهنگی عدالت انتقالی می گوید، تامین عدالت برای این قربانیان در سال های گذشته در حد شعار باقی مانده است. اما اعضای این گروه می خواهند تا از جنایات جنگی پرده برداشته شود و افرادیکه در چهاردهه گذشته مرتکب نقض حقوق بشر شده اند، محاکمه شوند.

رحیم جامی یک عضو این گروه به رادیو آزادی گفت، به هدف تحقق عدالت انتقالی ابتدا باید یک کمیسیون حقیقت یاب در این رابطه تشکیل و مستندسازی صورت گیرد. اما وی شرط اساسی برای تطبیق عدالت انتقالی در کشور را، لغو قانون مصالحه و آشتی ملی خواند: "زمانی که حکومت کمیسیون حقیقت یاب را شکل بدهد، این کمیسیون مستندسازی می کند و بالاخره کاراش را انجام داده زمینه برای ایجاد محاکمه اختصاصی فراهم می گردد، اما یک شرط اساسی بر ایجاد کمیسیون حقیقت یاب و محکمه اختصاصی این است که قانون عفو که در شورای ملی پاس شده باید لغو شود، اگر این قانون حکمفرما باشد جنایتکاران با استناد به همین قانون خود را برائت می دهند و عدالت در این مورد تامین شده نمی تواند."

قانون مصالحه و آشتی ملی حدود نُه سال قبل از سوی ولسی جرگه افغانستان تصویب شد. در این قانون آمده است که تمامی جناح های سیاسی و طرف های متخاصم دو نیم دهه جنگ، شامل برنامه مصالحه ملی بوده و مورد تعقیب عدلی و حقوقی قرار نمی گیرند. بر اساس این قانون، گزارش های سازمان دیده بان حقوق بشر که درباره متهم شدن رهبران جهادی و شخصیت های ملی کشور نشر گردیده، فاقد اعتبار است.

با آنکه رویداد هفتم و هشتم ثور در تاریخ افغانستان دو رویداد متقابل خوانده می شود، اما گفته می شود که از نظر پیامد برای قربانیان و آسیب دیده گان آن از هم تفاوتی ندارد. شماری از باشنده های شهر کابل این دو روز را مسبب اصلی آغاز بدبختی های مردم این کشور می خوانند. آنان هفت و هشت ثور را محکوم کرده می گویند که جنایتکاران جنگی باید محاکمه شوند:  

"نام من وکیل غازی وزیری است، من در وقایع هفت و هشت ثور در همین کشور بودم اما هر دوی آن را محکوم می کنم، این دو روز برای افغانستان تباهی آورده است، جنایتکارانی باید محاکمه شوند که این کشور را چور کردند، وطن را تباه کردند و در نتیجه آن حدود هشتاد هزار نفر در شهر کابل کشته شد."

"اسم من محمد هارون است، جنایتکاران جنگی هفت ثور،هشت ثور و تا کنون باید به پنجه قانون سپرده شوند و به هر شکل که باشد باید جزای خود را ببینند."

هفت ثور سال 1357 مصادف با کودتای رژيم خلق عليه ریاست جمهوری داوود خان در افغانستان است. در این کودتا داوود خان با هجده تن از اعضای خانواده اش در ریاست جمهوری افغانستان کشته شد و قدرت با حمایت شوروی سابق به دست حزب دیموکراتیک خلق افتاد. پس از پیروزی این حزب، نور محمد تره کی رئیس این حزب، به حیث اولین رهبر این نظام اعلام گردید.

به اساس گزارش ها، این حکومت هزاران تن از مخالفان سیاسی اش را زندانی و به قتل رسانیده و سپس در قبر های دسته جمعی دفن کردند. سال ها بعد حکومت شاهی هالند نزدیک به دو سال قبل فهرست نام های نزدیک به پنج هزار تن را که در سال های 1357 و 1358 از سوی ادارۀ استخبارات رژیم کمونیستی به قتل رسیده اند، به نشر رساند. اما گفته می شود که پیروزی مجاهدین هم تغییری مثبت را که انتظار می رفت به همراه نداشت و آغازگر جنگ های داخلی در کشور بوده است.

بیست و سه سال قبل از امروز مجاهدین پس از چهارده سال مبارزۀ مسلحانه بر ضد نیرو های اتحاد شوروی سابق و حکومت کابل، ریاست جمهوری داکتر نجیب الله را با سقوط مواجه کردند و به تاریخ هشتم ثور 1371 به رهبری صبغت الله مجددی حکومت اسلامی را به وجود آوردند. مجاهدین پس از گرفتن قدرت در کابل نتوانستند یکپارچه گی شان را حفظ نموده و بر سر تقسیم قدرت به تفاهم برسند.

گزارش ها می رسانند که هر گروه در تلاش این بود تا با اتکاء به نیروی نظامی، گروه رقیب را از صحنه خارج کند که در نتیجۀ آن شهر کابل به ویرانه مبدل شد و صد ها هزار تن کشته، معلول و یا هم آواره شدند. ... Read More

• "ناقضین حقوق بشر چهار دهه اخیر باید محاکمه شوند"
• امام کعبه: جنگجویان طالب و داعش از دایره اسلام خارج ان