آدم سوزان باید محاکمه شوند -- منبع : سلام وطندار
آدم سوزی در کابل بیسابقه است. این شهر به رغم تاریخ خونبارش، چنین رویداد هولناکی را هرگز تجربه نکرده بود. کابل در دهۀ چهل خورشیدی شاهد رویاروییهای ایدیولوژیک گروههای چپگرا و جوانان بنیادگرای مسلمان بود. کسانی که در آن دوران محصل بودند، به یاد دارند که در لیلیه و صحن پوهنتون ها، محصلین پیرو اندیشههای چپ با محصلین راستگرا، جدلهای ایدیولوژیک میکردند. در این جدلها و بحثها گاهی کار به توهین و تمسخر اندیشههای یک دیگر هم می رسید، اما هیچ گاه قتل و آدمسوزییی اتفاق نیافتاد. در هیچ سند یا کتابی ثبت نشده است که در آن دوران، مثلاً مردم یک جوان چپ افراطی را به آتش کشیده باشند. در دوران پس از هفت ثور و مقاومت مردمی علیه حاکمیت آن زمان هم، کسی به یاد ندارد که چریکهای مسلمان، مخالفانشان را به آتش کشیده باشند. حتی ستمگرترین قومندان هم مخالفانش را در آتش نیانداخته بود. در جنگهای دهۀ هفتاد کابل، که قساوت و بیرحمی به اوج خود رسیده بود، بازهم کسی را زنده در آتش نسوزانده بودند. گفته میشود که در آن دوران بر اسیران جنگی "رقص مرده" اجرا میکردند، اما تا حال مدرکی که این ادعا را ثابت کند در دست است.
آدمسوزی 28 حوت، رویدادی بیسابقه در تاریخ کابل است. روایت عمومی این است که زنی به حرم زیارت شاه دوشمشیره میرود و به مجموعهیی از اوراق جلد شده ـ شماری مدعی اند این اوراق جلد شده، نسخههایی از قرآن بوده است ـ آتش میزند. مردم حاضر در صحنه تصور میکنند که این زن قرآن را آتش زده و همه با خشم به او حمله میکنند. زن را زیرمشت ولگد میکشند. سپس جسدش را با موتر به بستر رودخانه کابل پرتاب میکنند و آنجا آتشش میزنند. افسران پولیس حاضر در صحنه عکس العمل خاصی نشان نمیدهند و حتا با مردم خشمگین همدست میشوند. مردان حاضر در صحنه با دیدن مجموعۀ اوراق آتشزده شده، جابهجا قاضی میشوند و فتوا صادر میکنند.
آتش زدن قرآن، یا بیحرمتی به اماکن مقدس، نظر به قوانین افغانستان جرم است. کسی که متهم به چنین اعمالی میشود، قانون حکم میکند که باید بازداشت شود. پس از بازداشت، دوسیه تشکیل شده و در محکمهٔ رسمی تفهیم اتهام خواهد شد. متهم حق دسترسی به وکیل مدافع دارد و صرف یک محکمۀ باصلاحیت رسمی میتواند در مورد این که متهم مجرم است یا خیر حکم صادر کند. هیچ کسی حق ندارد شهروندی را مجازات کند.
آدمسوزی 28 حوت، مصداق روشن قتل عمد است. قتلی که در قوانین افغانستان تعریف شده است. قانون اساسی کشور میگوید، تا زمانی که کسی به حکم محکمۀ با صلاحیت مجرم شناخته نشده، بریالذمه محسوب میشود. این در صورتی است که حکم اعدام محکمۀ باصلاحیت را هم پولیس اجرا میکند نه اتباع عادی. هر کسی که به خودش حق بدهد کسی را بکشد، مرتکب قتل عمد شده است و این امر هیچ توجیهی ندارد. دولت وحدت ملی در برابر آزمون بزرگی قرار گرفته است. سران این دولت باید قانون را تطبیق کنند و اجازه ندهند که خودسری، قاعدۀ رایج زندهگی روزمرۀ ما شود. رئیس جمهور و رئیس اجرایی باید به پولیس و سازمان امنیت ملی هدایت دهند تا تمامی کسانی را که در رویداد آدمسوزی 28 حوت دست داشته اند، بازداشت کنند. ویدیوها و عکسهایی از این رویداد هولناک گرفته شده و پولیس میتواند با استفاده از این مدارک، همۀ متهمان به آدمسوزی را بازداشت کند. همۀ کسانی که در آدمسوزی 28 حوت دست داشته اند محاکمه شوند. باید عدالت در حق کسانی که رویداد 28 حوت کابل را آفریدند اجرا شود. اگر متهمان به آدمسوزی محاکمه نشوند، عدالت خیابانی در جامعه نهادینه میشود. Read More
0 Comments:
Post a Comment
<< Home